تحلیل موزه آبگینه بطور کامل 3 فایل پی دی اف

توضیحات

تحلیل موزه آبگینه بطور کامل در 3 فایل پی دی اف می باشد.در این فایلها که کاملترین فایل تحلیل موزه آبگینه بطور در اینترنت می باشد بطور کامل برنامه فیزیکی موزه آبگینه و پلان ها و دیاگرام موزه و استانداردهای ان کاملا بررسی شده اند.در واقع این محصول بررسی یک نمونه موردی موزه ایرانی بطور کامل می باشد

این محصول بسیار کامل می باشد فقط به تعداد فایل های این محصول و دیگر سایت ها توجه کنید.

محصول دیاگرام موزه شامل موارد زیر می باشد

فایل شماره 1 ⇓

تحلیل موزه آبگینه در فایل پی دی اف

این فایل که در فرمت پی دی اف میباشد در 50 صفحه میباشد.که بصورت کامل تمام ابعاد این موزه را بررسی میکند.از تاریخچه این موزه تا بررسی معمار این موزه و تمام پلان ها و اسناد معماری موزه دقیق بررسی میشود

فایل شماره 2 ⇓

پلانهای موزه آبگینه

این فایل در فرمت ورد و در 6 صفحه اما بهمراه تعدادی از پلانهای موزه می باشد.در این فایل نیز تحلیل نمونه موردی موزه آبگینه با بررسی چندین پلان انجام شده است

فایل شماره 3 ⇓

فایل سوم بصورت پی دی اف و در 27 صفحه می باشد.که به سوالات در مورد این موزه میپردازد

این مورد نمونه موردی موزه ایرانی بود البته در سایت نمونه های خارجی مثل تحلیل موزه گوگنهایم نیویورک و یا نمونه دیگری از معماری مشهور فرانک گری با عنوان تحلیل موزه گوگنهایم بیلبائو وجود دارد.

که بخوبی در هر دو مورد نیز استانداردهای موزه ها و یا دیاگرام ارتباطی موزه و برنامه فیزیکی و تمام پلان ها و تحلیل ها بخوبی توضیح داده شده است

حالا به بررسی بیشتر این موزه میپردازیم:

موزه آبگینه که به موزه آبگینه و سرامیک تهران نیز معروف است یکی از موزه های معروف ایران است. این بنا نه تنها به خاطر مصنوعات زیبایی که در درون خود به نمایش می گذارد، بلکه به خاطر مصنوعات معماری زیبایی که خود ساختمان است نیز شناخته شده است.

این ساختمان با قدمتی بیش از یک قرن، توسط معمار برنده جایزه پریتزکر ، هانس هولین ، به موزه تبدیل شد . فردی سرشناس، که به خاطر کارهای متقاعد کننده و منحصر به فرد خود در معماری و همچنین سایر آرایه های متنوع طراحی شناخته شده است.
ساختار اصلی موزه آبگینه دارای عناصر معماری سنتی ایرانی و نیز عناصری از معماری اروپایی و روسی است که در آن دوران تأثیرگذار بوده است. این بنا به شکل هشت ضلعی با دو طبقه و زیرزمین است.

نمای ساختمان با نقش برجسته های آجری تزیین شده که نشان از دوران سلجوقی دارد. پنجره های چوبی درهای تزئین شده با طراحی پیچیده در اطراف آنها، نما را تزئین می کند. ایوان و ستون به سبک دوران قاجار نشان دهنده ورودی است.
این دو طبقه با یک راه پله نعل اسبی به هم متصل شده اند . طراحی پلکان از معماری روسیه قرن 18 تا 19 الهام گرفته شده است.

بسیاری از چنین بناهای قدیمی به بهانه معماری مدرن تخریب شدند. این سازه یکی از معدود سازه هایی است که باقی مانده است. خود این بنا نیز همانند اشیایی که در داخل آن به نمایش گذاشته شده است، ارزش فرهنگی و تاریخی قابل توجهی دارد. این خانه به عنوان خانه احمد قوام، نخست وزیر و سیاستمدار ایرانی در دوره قاجاریه خدمت کرده است. بعدها به عنوان سفارت مصر و اهداف مختلف دیگر نیز مورد استفاده قرار گرفت تا اینکه در سال 1980 توسط هانس هولین به موزه شیشه و سرامیک تبدیل شد.
تبدیل این سازه به استفاده از آن برای نمایش تاریخ و دانش به عموم مردم نقش مهمی در حفظ این سازه داشته است. در سال 1377 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

مفهوم
هانس هولین در یکی از سخنرانی های خود مفهوم پشت موزه آبگینه را به شرح زیر توضیح می دهد:

مفهومی که در پس موزه آبگینه و سرامیک تهران وجود داشت، رابطه ای هماهنگ بین قدیمی که قرار بود حفظ شود و جدیدی که معرفی می شد، بود. نو، در عین داشتن هویت و خصلت خاص خود، حضور سنت را در محتوای خود و در فضای قاجاریه خود مجسم می کند. ”
استراتژی طراحی و ساخت
در ابتدا دو مسیر ممکن وجود داشت. یا پوسته بیرونی را نگه دارید و یک ساختار جدید از داخل بسازید یا کل ساختار را نگه دارید و از آن همانطور که هست استفاده کنید. کارهای پیچیده و جزئیات معماری در فضای داخلی ارزش تخریب را نداشتند، بنابراین هانس هولین و تیمش تصمیم گرفتند ساختار را تا حد امکان حفظ و نگهداری کنند و فقط در جایی که لازم است تغییر دهند. چالش های کمی با این تصمیم به وجود می آید.

ساخت بنای اولیه برای استفاده عمومی انجام نشده است. از این رو استحکام و دوام آن زمانی که به یک ساختمان عمومی تبدیل شد، مشکوک بود. همچنین، ساختمان برای روشنایی الکتریکی طراحی نشده است. بنابراین روشنایی مصنوعی لازم و سایر تجهیزات فنی لازم بود بدون ایجاد اختلال در تزئینات پیچیده و عناصر معماری سازه اضافه شود. افزودن سیم کشی برق و کانال های تهویه مطبوع باید تا حد امکان محدود شود.

هانس هولین بر اساس نوع فضا از دو استراتژی استفاده کرد. اولین استراتژی تقویت کف های نازک اصلی و نصب ویترین های مستقل بود. این کار برای جلوگیری از ایجاد مزاحمت در تزئینات و عناصر معماری موجود بود
برای فضاهایی که در حالت اولیه نبودند یا آسیب دیده بودند، هانس هولین از استراتژی دوم استفاده کرد. فضاهای جدید با مناطق نمایشی با افزودن یک پوسته جدید بر روی فضاهای اصلی ایجاد شد.
ویترین های معاصر برای ایمن سازی مصنوعات شیشه ای و گلی شکننده انتخاب شدند. این ویترین ها به غیر از نگهداری آثار، خدمات لازم برای نگهداری و نمایش آثار را نیز ارائه می دهند. به عنوان مثال، روشنایی خاص، نگهداری دما، کنترل رطوبت و غیره.

هانس هولین فضای داخلی را که شبیه معماری باستانی ایران است به شیوه ای مدرن طراحی کرده است. از این رو ویترین ها و سایر فضاهای نمایشی بر اساس جاذبه های تاریخی ایرانی مانند تخت جمشید ، ستون های کاخ تاچارا و سایر عناصر طراحی شده اند.

برنامه ریزی
مصنوعات به صورت زمانی نمایش داده می شوند و بر اساس نوع، اهمیت خاص و زیبایی آنها گروه بندی می شوند. پنج تالار وجود دارد که اقلامی را که به ترتیب زمانی از دوران پیش از اسلام تا دوره معاصر مرتب شده اند به نمایش می گذارد.

دو تالار از پنج سالن در طبقات پایینی قرار دارند.

تالار بلور: آبگینه‌های ایران باستان (قبل از اسلام).

تالار مینا: در این تالار لوله‌های شیشه‌ای نمادین از چوقا زنبیل و گلدان‌های سفالی مربوط به ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح به نمایش گذاشته شده است.

سه سالن باقی مانده در سطح بالایی قرار دارند.

تالار صدف (تالار صدف): شکل این تالار شبیه صدف نیمه باز است. این ویژگی دلیلی بود که تالار نام خود را به خود اختصاص داد. این تالار سفال های شهرستان نیشابور را به نمایش می گذارد.

تالار زرین: ظروف براق (صفحات طلا) در این تالار به نمایش گذاشته شده است. این اشیاء متعلق به خانواده های طبقه بالا یا اشراف بود.

تالار فیروزه (تالار لاجورد): در این تالار سفال و فیروزه ایلخانی به نمایش گذاشته شده است.

به غیر از سالن های نمایش، یک سالن و کتابخانه سمعی و بصری نیز برای مطالعه و تحقیق وجود دارد.

موزه آبگینه و سرامیک آبگینه در یکی از قدیمی ترین خیابان های تهران واقع شده است. حفظ اصالت سازه نه تنها زمینه مناسبی برای نمایش این اثر شد، بلکه بافت تاریخی محوطه اطراف خود را نیز حفظ کرده و با جذب عموم مردم به این منطقه بر ارزش افزوده آن افزوده است. بنابراین، به سایر ساختارها امید و ارزش می دهد تا حفظ شود.